Waar men zou denken dat na zo vele jaren geen ‘eersten’ meer plaats kunnen vinden heeft het mis. In het jaar waar ’t Achtste haar 9-jarig bestaan viert was er zeker nog wel sprake van een eerste keer, een opvallende welteverstaan. Dit jaar speelde de Boekelaren namelijk voor het eerst tegen een tegenstander van over de middenpeelweg. De verkeersontsluiter van het land van Maas en Waal naar het gevreesde Limburg ligt op minder dan vijf kilometer van Sportpark De Donk, maar was dus nog nooit overschreden door het (steeds iets minder) jonge team van succescoach Van Galen. Klaarblijkelijk is dit op het vizier gekomen bij de KNVB, want zij besloten de Boekelaren te voorzien van maar liefst vijf tegenstanders van over deze bekende scheidslijn in het Oost-Brabantse landschap. De eerste wedstrijd tegen een van deze onbekende tegenstanders werd eenvoudig gewonnen op de eerste speeldag van de competitie en op 24 oktober stond de tweede onbekende ploeg op het programma. Excellent 3 had hiervoor slechts twee wedstrijden gespeeld, maar beide wedstrijden gewonnen met een doelsaldo van 10-1. Op papier dus een gewaagde tegenstander.

Een buslading aan geblesseerden, dagjes weg en vakanties zorgden ervoor dat er welgeteld vijf gastspelers aan de aftrap stonden. Hierdoor moest aanvoerder Rik Swinkels zelfs op de, voor hem onbekende, rechtsbackpositie plaatsnemen wat coach Van Galen bijna op een bal in het gezicht kwam te staan. Waar de Boekelaren vol vertrouwen waren voor de wedstrijd werden zij in de eerste minuten na het startsignaal toch wat in de verdrukking gespeeld door de ploeg uit ‘Ploë’. Nadat het stof wat gedaald was ontvouwde zich een mooie wedstrijd tussen twee goed voetballende ploegen. De eerste grote kans van de wedstrijd was voor Jordy Gerritsen die één-op-één met de keeper van Excellent kwam. Gerritsen schoot goed in, maar op het allerlaatste moment kwam de centrumverdediger inglijden om zo de bal met een uiterste strekking van het been de bal te blokken. Niet veel later was het dan alsnog raak voor de Boekelaren. Uit een corner van Tom Klokgieter kopte Jop Wammes bij de eerste paal raak. Niet veel later werd ook de 2-0 op het scorebord gezet. Bob Dapperens zette goed druk waarna de bal door de uitploeg zo maar bij hem werd ingeleverd. Dapperens zette Sam Wezenberg vrij voor de keeper en deze schoot op zijn beurt hard diagonaal raak, keeper kansloos. Na de 2-0 werden de mannen uit Oploo steeds wanhopiger en bozer op elkaar. Zo probeerde bij de aftrap na deze goal de spits met een solo de gehele Boekelse ploeg te passeren, maar natuurlijk zonder resultaat. Ook de aanvoerder van Excellent begon zich steeds opgewondener te gedragen. In zijn eentje probeerde hij de verdediging van Boekel kansloos onder druk te zetten tot ongenoegen van zijn medespelers. De Boekelaren maakten hier op haar beurt gretig gebruik van door de bal achterin steeds kort naar elkaar over te spelen waardoor de aanvoerder het toch niet kon laten om weer af te jagen, wederom zonder resultaat. Het mag geen verrassing heten dat de aanvoerder na het rustsignaal van de uitstekend leidende scheidsrechter Mimpen niet meer in het veld verscheen.

Waar in de eerste helft nog sprake was van wanhoop en frustratie bij de uitploeg, leek dit aan het begin van de tweede helft omgeslagen te zijn in berusting. Zeker na de 3-0 van Jip Janssen. Na een aanval over rechts en wat gerommel in de zestien kreeg de keeper van Excellent de bal tot twee keer toe voor het pakken. Grabbelend en wel deponeerde hij de bal zo maar voor de voeten van Janssen die geen genade kende, 3-0. Hierdoor kwamen de Boekelaren erachter dat de doelwachter aan ‘Ploëse’ zijde eigenlijk helemaal niet zo degelijk was als hij in de eerste helft met zijn tussenkomsten deed vermoeden. Dit bleek ook uit de 4-0. Na een overtreding op de rand van de zestien gingen Janssen en Wezenberg achter de bal staan wat eigenlijk een garantie is voor een doelpunt. En zoals men weet, een garantie dient ingelost te worden. Janssen schoot hard en laag raak in de verre hoek en de doelman poogde niet eens om de bal te stoppen. Ook bij de 5-0 leek de keeper geen enkele moeite te doen om de bal te stoppen. Wezenberg ontving de bal na een nette aanval en deponeerde de bal rustig in het hoekje. Ook het slotakkoord was voor Wezenberg waar hij zijn hattrick mee completeerde. Na een corner voor Excellent veroverde Sten Hurkmans de bal en stuurde Klokgieter de diepte in. Met een vleugje van buitenspel mocht Klokgieter toch door en bediende Wezenberg uitstekend. Wezenberg, genadeloos als hij is, tekende voor de 6-0. De Boekelaren hadden wellicht zelfs de dubbele cijfers kunnen halen in deze wedstrijd, want kansen waren er genoeg. Met name de goed voetballende Klokgieter was telkens ongelukkig in de afwerking, maar na een wedstrijd waarin hij twee assists gaf praten we nergens meer over.

De tweede overwinning van het seizoen zorgt ervoor dat er, na twee geflatteerde verliespartijen, weer omhoog gekeken kan worden en met nog slechts één ongeslagen ploeg in de competitie is alles nog mogelijk.

Nog even een kleine positieve noot voor Wezenberg. Rond de zeventigste minuut gaf Janssen een bal diagonaal over 50 meter en wel tien meter hoog, maar een wonderschone aanname van Wezenberg deed de bal doodvallen op zijn voet. Ronaldo de Assis Moreira was er niets bij.

Zoals altijd: Zoals wijlen Johan Cruyff zou zeggen,

Los Ballos,

Iker