Ondanks al deze verrassingen werden de Boekelaren niet van hun stuk gebracht. De 0-1 stond al op het scorebord na één keer knipperen met de ogen. Een bal over de breedte kwam bij Teun ‘Potje’ van den Elzen terecht die de gehele verdediging op het verkeerde been zette door de bal met de knie bij Siebe van Moorsel te brengen. Deze stond hierdoor vrij voor de keeper en schoot beheerst raak. Niet veel later was het ook al snel 0-2. Na een goede actie van Sam Vonk, gaf deze laag voor en bij de tweede paal liep Jeffrey Minten de bal simpel binnen. De mannen uit Westerbeek waren na de 0-1 al uit het lood geslagen, maar gaven het nu (na vijf minuten) al echt op. De 0-3 liet dan ook niet lang op zich wachten. Via een steekbal op Thimo van der Wijst, die samen met Minten een nachtmerrie was voor de Westerbeekse defensie, kwam de bal uiteindelijk bij Gerritsen terecht die geen genade kende. Ook ‘Potje’ zette zichzelf op het scorebord. Opkomend als altijd kwam hij naar binnen en schoot via de binnenkant van de paal raak. Vijftien minuten gespeeld en al 0-4. Tekenend was het feit dat een aankomende toeschouwer aan grensrechter Van den Hoogen vroeg hoeveel het stond en dat deze zich hardop afvroeg hoe laat de wedstrijd dan begonnen was na de stand gehoord te hebben. Maar goed, nog een half uur te spelen in de eerste helft en de Boekelaren gingen rustig verder. Van Moorsel ontving de bal op de rand van het zestienmetergebied en kreeg alle tijd om te schieten. Wederom schoot hij beheerst raak, dit maal in de rechteronderhoek. De 0-6 kwam dan weer van de voet van Minten. Na goed voorbereidend werk van Vonk kapte Minten de doelman uit en schoot rustig raak. Ook bij de 0-7 was Minten betrokken. Na een vrije trap van Vonk liet de keeper de bal (niet geheel verrassend) los waarna Minten en Gerritsen beide vlug bij de bal waren. Minten deed nog even een overstapje, Gerritsen legde de bal stil op de doellijn en tikte rustig binnen. De eerste helft werd uiteindelijk afgesloten met een wonderschone goal. Na een prachtige passeeractie van Van der Wijst gaf deze de bal vanaf de achterlijn halfhoog voor. Minten nam deze zonder na te denken vanaf de zestien op de volley en deponeerde zowaar de 0-8 binnen, waarmee hij tekende voor zijn hattrick.

 

 

 

In de rust was er door de grote voorsprong weinig enthousiasme meer te vinden bij beide ploegen. Dit bleek ook wel uit het feit door hoe lang het duurde voor er enig gevaar was in de tweede helft. Wie vooraf had ingezet op gevaar vanuit Westerbeek had wellicht miljonair kunnen worden, maar het is toch echt waar. Sterker nog, ze zouden zelfs op het scorebord komen. Door grote overmoedigheid bij de Boekelaren had Van Galen aangegeven dat nota bene keeper Bergmans een vrije trap mocht nemen op een gevaarlijke plek. Zo gezegd, zo gedaan. Vanaf een meter of zeventien van het doel schoot Bergmans echter in de muur waarna Rik Swinkels de bal ontving. Hij verspeelde op zijn beurt klungelig de bal waardoor de spits van Westerbeekse Boys de bal in het lege doel schoot. Een ware vreugde explosie volgde aan de kant van Westerbeek waar de Boekelaren eigenlijk niet boos om konden worden. Hierna rechtten de Boekelaren de rug en volgde wederom een golf aan doelpunten. Opnieuw was het Van Moorsel die met een afstandsschot raak schoot om zo voor de tweede hattrick van de Boekelaren te tekenen. Dit maal deed hij dit met zijn linkerbeen in de verre hoek na vanaf rechts naar binnen gekapt te hebben. De 1-10 kwam van de voet van Van der Wijst. Een knappe steekbal van Jop Wammes vanuit de rechterzijde van het veld stuurde de linksbuiten weg die via een inglijdende Westerbeekse verdediger raak schoot. Tot overmaat van ramp moest de doelwachter aan Westerbeekse kant ook nog eens geblesseerd de strijd verlaten. Althans, overmaat van ramp… De keeper had werkelijk waar geen enkele bal klem gehad en was eerder een zwakte dan een positieve noot bij de thuisploeg. Het recept van de 1-10 werd nog een aantal keren opgevoerd. Een steekbal, deze keer door Minten, kwam bij Van der Wijst aan die om de (nieuwe) doelwachter en een verdediger heen liep en simpel raak schoot voor de 1-11. De derde hattrick was hiermee ook een feit. De 1-12 was wederom een steekbal. Minten kapte een verdediger uit en gaf de bal mee aan Van Moorsel. Deze kapte op zijn beurt een verdediger en de doelman uit en schoot simpel raak om zo te tekenen voor zijn vierde van de ochtend. Tot slot gaf deze zelfde Van Moorsel de steekbal en daarmee assist op het slotakkoord. Nu zult u vast denken: hoe heet die blonde doelpuntenmachine ook alweer? Juist! Want bij een ploeg die twaalf doelpunten aantekent mag verwacht worden van een spits die 90 minuten meespeelt dat hij er toch zeker een stuk of drie maakt. Laat staan van een spits die nagenoeg ieder seizoen topscoorder wordt van zijn ploeg, maar niets bleek minder waar. Ondanks dat Vonk in de eerste helft zeker van waarde was geweest door twee assists af te leveren op Minten tekende hij slechts voor het slotakkoord, de 1-13. Hierna floot de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd wat de Boekelaren ietwat apart vonden aangezien hij een paar minuten eerder aangaf nog over tien minuten speeltijd te bezitten. Na de wedstrijd gaf de scheidsrechter aan dat hij maar een minuutje of acht eerder had afgefloten, want het maakte toch niet echt meer uit. Mochten de Boekelaren op één doelpunt na kampioen worden dan weet men dus waar de vergoeding te halen is.

 

 

 

Met de 1-13 overwinning komen de Boekelaren op een doelsaldo van 23-2 tegen opponenten van over de middenpeelweg, dus dat belooft wat voor de rest van het seizoen waarin nog acht keer wordt aangetreden tegen een dergelijke tegenstander.

 

 

 

Zoals altijd: Zoals wijlen Johan Cruyff zou zeggen,

 

 

 

Los Ballos,

 

 

Iker