Het was 20 oktober en op het programma stond de wedstrijd tegen laagvlieger Volkel 6. De wedstrijd zou eigenlijk een week eerder gespeeld worden, maar aangezien vanuit Boekel en Volkel de nodige spelers op Festyland te vinden waren bleek dit de beste oplossing voor iedereen. Althans dat leek zo. Waar coach Jeroen van Galen de week eerder nagenoeg zijn complete selectie tot zijn beschikking zou hebben was dit op de 20^e lang niet het geval. De afwezigen: Tim van den Boom, Niels de Bruin, Rick van Oorschot, Jochem Timmers, Sam Vonk en natuurlijk de helaas zwaar geblesseerde Danny Lampe. Een hele waslijst die gelukkig wat verzacht kon worden door gastspelers Nick Bevers en Luke van Lieshout. Ondanks de vele afwezigen zou Volkel toch simpel opgerold moeten worden. De Volkelnaren hadden nog enkel punt en een doelsaldo van 1-12. Het feit dat de wedstrijd op een inhaaldag gespeeld werd werkte echter niet in het voordeel van de Boekelaren. Al bij de warming-up werd gezien dat er de nodige hulp was ingeroepen vanuit hogere elftallen. Achteraf bleek zelfs dat de spits van dienst vorig jaar nog in de selectie van Udi ’19 rondliep. Enfin, on y va!

Direct vanaf de aftrap werd duidelijk dat de Boekelaren een hele kluif zouden hebben aan de Volkelse thuisploeg. Boekel werd zwaar onder druk gezet en in de eerste drie minuten was er al sprake van vier corners en een uitgelezen kans om de thuisploeg op voorsprong te schieten. Gastspeler Bevers veroverde met een flinke charge de bal op de rand van het zestienmetergebied, maar niet volgens de regels aldus de leidsman. De spits ging Ronaldo-esque achter de bal staan en met een zwabberbal deponeerde hij, net als Ronaldo zo vaak doet, de bal hoog in het vangnet. De Boekelaren waren gewaarschuwd. Hoewel de druk aanhield konden ook de Boekelaren gevaarlijk worden. Eerst via een schot van Ronald van der Horst dat kracht miste en later voor Jeffrey Minten die in een een-op-een-situatie ook miste. Kopballen van Jop Wammes en Minten werden knap gered. Uiteindelijk was het de Volkelse spits die de ban brak. Met een actie over links trok hij naar binnen en krulde de bal op prachtige wijze in de verre kruising, keeper kansloos. Hoewel de Boekelaren moeite bleven hebben om het spel te maken nam de druk van Volkel iets af. Beide ploegen kregen weinig meer gecreëerd tot de rust, maar dat de felheid en eenvoud waar Volkel aan het begin van de helft mee speelde afnam was een goed teken voor de Boekelaren.

In de tweede helft bleek het goede voorteken te kloppen. Volkel kwam nauwelijks nog echt aan voetballen toe (behoudens wat uitbraakjes) en Boekel maakte het spel. Tot echt grote kansen leidde dit nog niet. Het grootste probleem voor Boekel was het missen van ‘kapstok’ Sam Vonk. Het spel kan altijd aan de balvaste spits opgehangen worden, maar dit maal moest gelegenheidsspits Wammes het doen. Wammes in sneltreinvaart terugkerend van een ingreep aan zijn knie speelt normaliter als centrale verdediger, maar daar hadden de Boekelaren juist geen gebrek aan. Het posteren van Wammes in de spits wierp uiteindelijk toch zijn vruchten af. Bij grote drukte in de zestien kreeg Minten de bal uiteindelijk bij Wammes en deze drukte eenvoudig af voor de gelijkmaker. De gelijkmaker zorgde ervoor dat de thuisploeg nog meer achteruit ging lopen. Toch was er nog een keer flink wat dreiging toen twee aanvallers op keeper Jan Bergmans af konden lopen. De steengoed spelende Chiel van der Horst zorgde echter met een forse charge op de bal dat deze kans onschadelijk werd gemaakt. Hoewel Volkel dus achteruit bleef lopen werden er geen echt grote kansen gecreëerd door Boekel. Waar de moed enigszins in de schoenen zonk en niemand durfde te hopen zag Dennis van den Broek zijn kans schoon. Van den Broek altijd wachtend en loerend om als back een crosspass te geven zag zijn gloriemoment al voor zich. Waar normaliter iedereen roept ‘rustig Dennis! Rustig!’ lieten zij het ditmaal passeren, en terecht bleek wel! Van den Broek trapte van tien meter over de middellijn de bal de zestien in waar notabene Nick Bevers de bal uit de lucht subtiel tussen de benen van de doelman door tikte, 1-2! Bevers die de laatste 20 minuten oorlog had mogen maken in de spits beloonde het vertrouwen, maar mocht met de voorsprong direct weer achterin plaatsnemen. Veel hoefde hij echter niet meer te doen, want de scheidsrechter floot vrijwel direct de wedstrijd tot een eind.

Hoewel dit geen belangrijke overwinning zou moeten zijn is het er dus wel een. Ook van de kleintjes moet namelijk gewonnen worden, hoeveel moeite het ook kost. De vierde overwinning uit vier wedstrijden betekend dus dat de Boekelaren nog steeds zonder puntverlies zijn en nog steeds bovenaan staan!

Los Ballos,

Iker