April 2019 was niet de maand van Boekel Sport 7. Er werd gelijk gespeeld tegen zowel Erp als Odiliapeel die nog in een fel duel zijn om het kampioenschap. Opzichzelfstaand goede resultaten, toch werden hier dus slechts twee schamele puntjes behaald. Verder werd er een week na het paasfeest verloren van directe concurrent Gemert waardoor de derde plaats niet meer realistisch lijkt en er gevochten zal moeten worden voor plek 4 en 5. Het grootste probleem voor de Boekelaren in de strijd om de laatste podiumplaats is dit jaar het scorend vermogen. De Boekelaren hebben namelijk slechts 34 keer gescoord in 17 wedstrijden. Een statistiek die, op dit niveau, geen applaus verdient. Festilent 5 lijkt de uitgelezen kans om het doelpuntensaldo wat op te veizelen. In de drie voorgaande wedstrijden scoorden de Boekelaren namelijk al twaalf keer tegen de Zeelandse opponent. 

Net zoals de vorige twee ontmoetingen hadden de blauw-witten uit Zeeland de nodige versterking meegenomen. Een aantal spelers uit de A, of JO-19, en een aantal uit andere teams uit de B-categorie. Al vlug werd opgemerkt dat de opponent aantrad op gekleurde schoenen en zoals iedereen weet betekent dat in de kelderklasse dat ze technisch vaardig zijn. Dat ze over redelijk wat kwaliteit beschikte werd ook vrij snel duidelijk. Ze trokken zichzelf niet terug, maar gingen zelfs ten aanval. Uiteindelijk was ook de eerste kans voor de Zeelandse tegenstander. Een te korte terugspeelbal van gastspeler Roy van Goor zorgde ervoor dat de rechtsbuiten van Festilent oog in oog kwam met keeper Jan Bergmans. De rechtsbuiten nam niet voldoende tijd en Bergmans kon vrij eenvoudig redden. Even later was het wederom Festilent dat gevaarlijk was. Een knappe voorzet vanaf rechts viel tussen keeper en verdediging in, zo in de voeten van de spits van Festilent. Gelukkigerwijs kon Bergmans, dit maal in twee instanties, wederom redden. Ook de Boekelaren lieten zich niet onbetuigd, maar ook zij waren wat te wild in de afwerking. Omdat vooraf een zwakke tegenstander werd verwacht mocht Rick van Oorschot, bij afwezigheid van Sam Vonk, eens in de spits aan de aftrap verschijnen. Hij was dan ook degene die de ban brak. Wat bedoeld was als een voorzet op Rik Swinkels viel pardoes in het doel doordat de doelman aan Zeelandse zijde totaal niet op stond te letten. De 1-0 betekende niet dat Festilent gas terug nam. Hoewel de Boekelaren het overwicht hadden, kreeg de opponent genoeg kansen. Deze keer was het de linksbuiten die met een hard schot vanaf de flank Bergmans wilde verschalken, maar wederom capituleerde deze niet. Vlak voor rust hadden de Boekelaren de wedstrijd definitief in het slot moeten gooien in een onvervalste scrimmage die voortkwam uit een uitstekend voorbereidende actie van Ronald van der Horst. Onder andere Van Oorschot en Swinkels kregen kansen, maar door ontzettend knap ingrijpen van de rechtsback en de doelwachter bleef de 1-0 stand gehandhaafd tot rust. 

Na rust wisselden Giel Verstraten en Ronald van der Horst van uitrusting aangezien 7 zelf moest fluiten. Waar de Zeelanders het apart vonden dat Verstraten (scheids in de 1e helft) aantrad als rechtsbuiten stelde hij ze gerust door te zeggen dat hij meer talent had voor het fluiten dan voor voetbal. Dat hij ze hiermee op het verkeerde been zette is een understatement. Binnen een minuut had Verstraten de bal door de benen gespeeld bij de linksback en de 2-0 op het scorebord gezet zonder dat de bal in balbezit van Festilent was geweest. Waar de linksback dus verlost dacht te zijn van de ijzersterk spelende Van der Horst, werd hij in de tweede helft met Verstraten opgezadeld en wederom volledig dolgedraaid. Dat de 2-0 zo snel viel zorgde voor veel ongeloof bij de Zeelanders. De 3-0 viel dan ook snel daarna toen Van Oorschot met de bal aan de voet richting doel trok. Waar de centrale verdediger totaal kansloos was om de bal te veroveren zette deze wel een sliding in en een penalty was het resultaat. Van Oorschot trad zelf aan, stuurde de doelman de verkeerde kant op en scoorde feilloos. Wederom niet veel later was het linksbuiten Teun ‘Potje’ van den Elzen die de 4-0 verzorgde. Pardon? Potje linksbuiten? Tja, als er nagenoeg enkel backs beschikbaar zijn dan moet Van Galen creatief zijn en het bleek een meesterzet. Een halfhoge voorzet nam Potje, sterk gehinderd door de rechtsback, vanaf de rand van het zestienmetergebied zo op de slof en de bal viel pardoes in de kruising. Hilariteit alom, maar dat is normaal wanneer Potje zulke taferelen tentoon spreidt. Zo was het in de 52e minuut 4-0, was het voor beide ploegen wel klaar en ging het tempo omlaag. Toch bleven kansen aan beide zijden komen. Wederom was het de rechtsbuiten van Festilent die een grote kans kreeg. Hem werd alle tijd van de wereld gegund, maar schoot zwak op de voeten van Bergmans. Tien minuten voor tijd zorgde Van Oorschot met zijn derde van de middag voor de laatste Boekelse treffer. Hiermee was de kous echter nog niet af. Na vele kansen voor de uitploeg moest Bergmans zich toch een keer gewonnen geven. Met een verdekt schot liet de linksbuiten Bergmans kansloos, waardoor de eindstand op 5-1 werd bepaald. 

Waar de 5-1 een eenzijdig spelbeeld doet vermoeden was dit dus alles behalve het geval. Gezien de kansen had het gemakkelijk 6-6 of 7-7 kunnen worden, maar de Boekelaren waren simpelweg rustiger in de afronding. De overwining is dus een belangrijke om het zelfvertrouwen weer een boost te geven. Zeker gezien het feit er aankomende zondag aangetreden moet worden tegen een directe concurrent: het defensief sterke FC Uden.  

Zoals altijd: Zoals wijlen Johan Cruyff zou zeggen, 

Los Ballos, 

Iker