Met nog zes wedstrijden op het programma waarvan vier tegen ploegen uit de onderste helft van het klassement lijkt een goede eindpositie in het verschiet te liggen voor Boekel Sport 7. Afgelopen week werd 0-0 gelijk gespeeld tegen nummer 2 Erp waardoor de tweede positie iets verder weg is komen te liggen. Wel wordt langzamerhand duidelijk dat de posities 2, 3 en 4 verdeeld gaan worden tussen MVC, Erp en de jonge mannen van Boekel. Om deze hoogst mogelijke positie toch nog te pakken moet er ook van de kleintjes worden gewonnen zoals bijvoorbeeld Odiliapeel 3. De Peelse delegatie staat met een schamele negen punten gedeeld op de laatste plaats. Toch moeten de groen-witten niet onderschat worden, de uitwedstrijd werd met veel moeite gewonnen en staat inmiddels bekend als ‘de-gouden-kont-van-krol-wedstrijd’. Hoewel Odiliapeel na die wedstrijd dus slechts drie wedstrijden wist te winnen moesten de Boekelaren op hun hoede zijn.

Zoals meestentijds dit seizoen floot een speler van Boekel Sport 7 voor het begin van de wedstrijd. Ditmaal was Sten Hurkmans de uitverkorene en hij leidde de wedstrijd strak, maar fair. Waar de Boekelaren direct lam geslagen leken door de hitte gingen zij rustig mee in het niveau van de opponent. De Boekelaren waren meer in balbezit, maar toch kwam er meer dreiging van Peelse zijde. Waar de Boekelaren langzaam gefrustreerd raakten door het zwakke spel gingen zij steeds verder naar voren spelen waardoor zij in de 10^e minuut in het mes liepen. In een counter kwamen er vier aanvallers tegenover slechts twee verdedigers te staan. Odiliapeel speelde dit goed uit en de spits liet keeper Jan Bergmans kansloos door hard en hoog binnen te schieten. Niet veel later zou het nog erger worden. Een vrije trap werd gepoogd door Jop Wammes weg te koppen, maar deze schampte enkel de bal waardoor deze voor de voeten van opnieuw de spits kwam. Zonder zich te bedenken haalde deze uit en liet Bergmans opnieuw kansloos. Met de drinkpauze stond het na 20 minuten dus al 0-2 en de Boekelaren waren enkel nog gevaarlijk geweest uit schoten van buiten de zestien en vrije trappen. Toch zou een derde vrije trap de bevrijdende 1-2 betekenen. Waar eerst Giel Verstraten en Sam Vonk aangelegd hadden was het bij de derde vrije trap de beurt aan gastspeler Willem van den Broek. Waar bij de vrije trap van Vonk de muur en keeper ook al niet geweldig geposteerd stonden was dit bij Van den Broek ook het geval. Van den Broek krulde de bal simpel om de muur heen om voor de 1-2 aan te tekenen. Binnen een paar minuten werd ook de 2-2 aangetekend. Goed voorbereidend werk van Van den Broek bracht de bal bij Ronald van der Horst. Deze gaf een lage voorzet en attent als altijd werkte Vonk de bal knap binnen. Vonk heeft dit seizoen inmiddels al zijn eigen doelpuntenrecord in één seizoen verbeterd (16 om 14). Met nog 5 wedstrijden te gaan, lijkt hij dit oude record van veertien te gaan verpulveren. De Boekelaren kregen nog een aantal grote kansen om voor rust op voorsprong te komen. Inzetten van Verstraten en Jeffrey Minten eindigden echter op de keeper en ook pogingen van Vonk en Van der Horst mochten niet baten. Ook de Peelse formatie kreeg nog een grote kans, maar de rechtsbuiten speelde de bal veel te ver voor zich uit waardoor Bergmans de bal simpel op kon rapen.

In de rust werden de nodige wisselingen gedaan en dit leidde toch tot wat problemen. Vooraf was al bekend dat er een hele zwik aan middenvelders niet mee zou doen: Rik Swinkels, Rick van Oorschot, Tim van den Boom en Jochem Timmers. Toen aan het begin van de tweede helft ook nog Van den Broek uitviel was het plaatje compleet. Als gevolg daarvan werd Vonk als noodoplossing voor de mid-mid positie gebruikt en werd Thimo van der Wijst in de spits geposteerd. Toen deze er op zijn beurt ook weer van af moest met een bloedneus werd notabene Teun ‘Potje’ van den Elzen in de spits geposteerd. Een beslissing die verrassend genoeg positief zou uitpakken wat toch weer duidt op het gouden spelinzicht van Jeroen van Galen. Dat het spel er niet beter op werd door het grote personeelstekort moge duidelijk zijn. Veel voorzetten kwamen niet aan en ook de beslissende pass ontbrak. Er waren wel wat kansjes voor de Boekelaren, maar geen noemenswaardige tot na de drinkpauze in de 70^e minuut. De Peelse tegenpartij was wel wat gevaarlijker. De rechtsbuiten verprutste weer een 1-op-1 situatie door veel te onrustig te zijn en ook werd er een grote kans teruggefloten vanwege buitenspel. Na de drinkpauze was het dan toch eindelijk raak. De sterk spelende Pim Krol ging op snelheid drie man voorbij en bediende Potje met een heerlijke bal tussen verdediging en de keeper. Potje liet op zijn beurt de keeper kansloos door de bal hard in de bovenhoek te schieten. Kenmerkend gingen de armen hoog in de lucht en van pure blijdschap beukte Krol en Potje elkaar nog bijna ondersteboven. Waar dit voor de Boekelaren voelde als een bevrijding en toch ook een beetje als een beslissing was dit nog zeker niet het geval. In blessuretijd was het Bergmans die de overwinning binnensleepte door eerst een schot vanaf de zestien te pareren en vervolgens ook de rebound te pakken. Toen Chiel van der Horst de bal wegwerkte floot de derde leidsman van de middag, Jeroen van Galen, de wedstrijd tot een eind.

Een erg moeizame, maar daardoor extra lekkere overwinning voor Boekel Sport 7 die de druk dus opvoert op de directe concurrentie. De komende wedstrijd speelt zich af op Hemelvaartsdag en dat is een unicum voor de Boekelaren. Dan wordt er gespeeld tegen MVC waar de tweede plaats wederom op het spel staat.

Op dezelfde dag dat Boekel Sport 7 won, klonk er luid geschal van vuurwerk afkomend van Veld 1 waar Boekel Sport 3 met ruime voorsprong kampioen werd in de 2^e klasse. Een ongelooflijk knappe prestatie waar wij hen dan ook mee willen feliciteren!

Zoals altijd: Zoals wijlen Johan Cruyff zou zeggen,

Los Ballos,

Iker